கதை

  சிறுகதை: சு.வேணுகோபால் ‘மாஞ்சோலை கிளிதானோ மான்தானோ வேப்பந்தோப்புக்குயிலும் நீதானோ இவள் ஆவாரம் பூதானோ நடை… கைப்பேசியிலிருந்து அழைப்பு வந்தது. ‘ஹலோ’ ‘சார் நான் விஜயலட்சுமி பேசுறேன்’ ‘ஆ… சொல்லும்மா நல்லா இருக்கியா’ ‘நல்லா இருக்கேன் சார். வகுப்பில இருக்கீங்களா சார்’…

    வசுமதி நான்கு முட்டைகளை உடைத்து அவற்றிலிருந்த வெள்ளைக் கருவையும் மஞ்சள் கருவையும் வாய் அகன்ற கண்ணாடிப் பாத்திரத்தில் கொட்டினாள். கண்ணாடிப் பாத்திரத்தின் அருகில் கவிழ்த்து வைத்திருந்த முட்டை ஓடுகளின் உட்புறங்கள் சமையலறை விளக்குகளின் வெளிச்சத்தில் பளபளத்தன. வசுமதி சமையலறை…

  “லேய் ஆச்சாண்டி , இங்க வால” என்றான் கரிச்ச சாப்பாட்டு வட்டையை கழிவிக்கொண்டிருந்தவன் பாதியிலேயே நிப்பாட்டிவிட்டு. வேகமாக கோழி நடையில் அவனருகில் வந்தான். “எனக்க பேரு சுப்புரமணியாக்கும். சும்மா வட்டப்பேர சொல்லி கூப்புடாதண்ணு பலட்ரிப்பு உனக்கிட்ட சொல்லிட்டேன்” “பொம்பளைங்க அம்மணங்குண்டியா…

  யூ ட்யூபில் கறுப்பு-வெள்ளைக் காலப் பாடல் காட்சிகளைப் பார்ப்பது கிட்டத்தட்ட ஒரு போதைப் பழக்கம் மாதிரி ஆகிவிட்டிருக்கிறது. அது சலித்தால் ஃபேஸ்புக். அதுவும் சலித்தால் வாட்ஸாப். இதுவும் சலித்து யூட்யூபுக்குள் மறுபடியும் போகும் போது, அது புத்தம் புதிதாகக் காட்சி…

  அந்தத் தெருவுக்குப் பெயர் இல்லை. குறுமணற் சந்து என்று சொன்னால்தான் எல்லோருக்கும் தெரியும். அப்படியொன்றும் நீளமானதில்லை, 200 கஜத்திற்கு மேல் இருக்காது. ‘மரியம் பா’ என்றழைக்கப்பட்ட அந்த காரைவீட்டில் தொடங்கும் சந்து அந்த ஊரின் குறுக்காகச் செல்லும் பெரிய தெருவில்…